Buna seara
18 Juli 2016 | Moldavië, Borceag
Buna seara,
Op het moment zitten wij in de oude kerkzaal. Moe heet maar ook heel blij dat wij hier allemaal veilig zijn aangekomen en de eerste nacht hebben overleeft. Want het was een hele reis om hier te komen.
vrijdagavond zijn de eerste 5 meiden samen met groepsleider Hessel vertrokken vanaf Schiphol. Zij kwamen iets over middernacht aan op het vliegveld in Boekarest. Na lang wachten op de koffers en een spannende rit in een Roemeens taxi. Kwamen ze uitgeput aan in het hotel waar ze de nacht mochten door brengen. Uiteindelijk lagen zij om 2 uur in bed. De volgende ochtend zaten ze weer vroeg aan het ontbijt om de rest van de groep op te wachten op het vliegveld.
De andere 17 deelnemers vertrokken zaterdagochtend in alle vroegte uit Nederland. Na een goede vlucht met een beetje turbulentie stonden ook zij op het vliegveld van Boekarest. Eindelijk waren we weer als groep herenigd na maanden wachten. Maar er was geen tijd om alle verhalen over de reis te vertellen want de bussen die ons naar Borceag zouden brengen stonden al klaar. Deze reis was nog 10x zo oncomfortabel als het vliegtuig. Hobbels waarbij je telkens 10 centimeter omhoog schoot, steile bergen en diepe dalen. Een harde ruis van de airco, die we gelukkig wel hadden, het was buiten maar 35 graden. Uit de radio is wel 3x Justin Bieder muziek gekomen. Maar de busschauffeur was er aardig en de bus zat vol met enthousiaste mensen. Er werd volop gelachen, gezongen, gepraat en vriendschappen gemaakt.
Uitendelijk arriveerde de bus om een uur of tien 's avonds in Borcheag. Een prachtig dorpje met huizen in alle soorten en maten, dieren die los in de berm lopen en erg gastvrije mensen. Zo kregen we bij aankomst gelijk een complete maaltijd voor onze neus. Na wat gegeten te hebben zijn we met koffers naar onze gastgezin gebracht. Vier dorpelingen hebben speciaal voor ons kamers in hun huis voor ons beschikbaar gemaakt. superlief, vooral als je bedenkt dat zij ons niet kennen en zelf veel minder hebben dan wij. Het toilet is bijvoorbeeld een gat in de achtertuin met een houten huisje erboven.
En dan lig je in het bed waar je de komende twee weken in mag slapen. In een huis van iemand die je niet kent, wiens taal je niet eens spreekt. In een dorp waar je nooit eerder bent geweest, maar waar iedereen je behandeld wordt alsof wij de belangrijkste personen zijn van het dorp. Dit in een land waar je de gebruiken niet van kent en je constant flexibel moet zijn.
De volgende ochtend hadden we na het ontbijt een kerkdienst in de oude kleine kerkzaal, waar het snikheet en stampvol was. De dienst werd voor het grootste deel in het Roemeens gehouden. Hier hebben wij weinig van begrepen, wel was het erg mooi op te zien hoe enthousiast de Moldaviers waren. Hoe blij ze waren om in de kerk te zijn en ons te mogen ontmoeten. Zelf werden wij als groep ook gevraagt om iets van ons te delen, en een paar liederen te zingen voorin de kerk.
Zondag was voor ons na de lange kerkdienst een dag om uit te rusten na de lange reisdag van gister.
Ookal zijn we nog niet lang hier in Borceag is het super gezellig. We hebben een leuke groep meiden (en Michel en Hessel), lieve Moldavische mensen die goed voor ons zorgen en heerlijk eten voor ons maken.
Dit was het voor nu.
Jullie horen snel weer van ons
Op het moment zitten wij in de oude kerkzaal. Moe heet maar ook heel blij dat wij hier allemaal veilig zijn aangekomen en de eerste nacht hebben overleeft. Want het was een hele reis om hier te komen.
vrijdagavond zijn de eerste 5 meiden samen met groepsleider Hessel vertrokken vanaf Schiphol. Zij kwamen iets over middernacht aan op het vliegveld in Boekarest. Na lang wachten op de koffers en een spannende rit in een Roemeens taxi. Kwamen ze uitgeput aan in het hotel waar ze de nacht mochten door brengen. Uiteindelijk lagen zij om 2 uur in bed. De volgende ochtend zaten ze weer vroeg aan het ontbijt om de rest van de groep op te wachten op het vliegveld.
De andere 17 deelnemers vertrokken zaterdagochtend in alle vroegte uit Nederland. Na een goede vlucht met een beetje turbulentie stonden ook zij op het vliegveld van Boekarest. Eindelijk waren we weer als groep herenigd na maanden wachten. Maar er was geen tijd om alle verhalen over de reis te vertellen want de bussen die ons naar Borceag zouden brengen stonden al klaar. Deze reis was nog 10x zo oncomfortabel als het vliegtuig. Hobbels waarbij je telkens 10 centimeter omhoog schoot, steile bergen en diepe dalen. Een harde ruis van de airco, die we gelukkig wel hadden, het was buiten maar 35 graden. Uit de radio is wel 3x Justin Bieder muziek gekomen. Maar de busschauffeur was er aardig en de bus zat vol met enthousiaste mensen. Er werd volop gelachen, gezongen, gepraat en vriendschappen gemaakt.
Uitendelijk arriveerde de bus om een uur of tien 's avonds in Borcheag. Een prachtig dorpje met huizen in alle soorten en maten, dieren die los in de berm lopen en erg gastvrije mensen. Zo kregen we bij aankomst gelijk een complete maaltijd voor onze neus. Na wat gegeten te hebben zijn we met koffers naar onze gastgezin gebracht. Vier dorpelingen hebben speciaal voor ons kamers in hun huis voor ons beschikbaar gemaakt. superlief, vooral als je bedenkt dat zij ons niet kennen en zelf veel minder hebben dan wij. Het toilet is bijvoorbeeld een gat in de achtertuin met een houten huisje erboven.
En dan lig je in het bed waar je de komende twee weken in mag slapen. In een huis van iemand die je niet kent, wiens taal je niet eens spreekt. In een dorp waar je nooit eerder bent geweest, maar waar iedereen je behandeld wordt alsof wij de belangrijkste personen zijn van het dorp. Dit in een land waar je de gebruiken niet van kent en je constant flexibel moet zijn.
De volgende ochtend hadden we na het ontbijt een kerkdienst in de oude kleine kerkzaal, waar het snikheet en stampvol was. De dienst werd voor het grootste deel in het Roemeens gehouden. Hier hebben wij weinig van begrepen, wel was het erg mooi op te zien hoe enthousiast de Moldaviers waren. Hoe blij ze waren om in de kerk te zijn en ons te mogen ontmoeten. Zelf werden wij als groep ook gevraagt om iets van ons te delen, en een paar liederen te zingen voorin de kerk.
Zondag was voor ons na de lange kerkdienst een dag om uit te rusten na de lange reisdag van gister.
Ookal zijn we nog niet lang hier in Borceag is het super gezellig. We hebben een leuke groep meiden (en Michel en Hessel), lieve Moldavische mensen die goed voor ons zorgen en heerlijk eten voor ons maken.
Dit was het voor nu.
Jullie horen snel weer van ons
-
18 Juli 2016 - 16:24
Nanja:
hallo
wat fijn om te horen dat jullie goed zijn aangekomen. we wachten weer op jullie volgende bericht.
heerlijk dat we zo een beetje kunnen meeleven.
veel plezier
-
18 Juli 2016 - 16:27
Pien En Katelijn:
Hallo allemaal,
Wat fijn om te horen dat jullie veilig zijn aangekomen
En heerlijk zijn ontvangen door de mensen daar.
Heel veel succes met alles wat jullie daar gaan doen.
Liefs ons -
18 Juli 2016 - 17:04
Nico En Judy Van Splunter:
Goed om te lezen dat jullie reis voorspoedig is verlopen en dat jullie veilig zijn aangekomen in borceag. Wij leven met jullie mee en zien ook weer uit naar het volgende berichtje. -
18 Juli 2016 - 17:13
Dorina :
Wat fijn om te lezen dat jullie goed zijn aangekomen en super zijn onthaald. Veel plezier de komende 2 weken, geniet lieve meiden! Kom maar op met het volgende blog;-) -
18 Juli 2016 - 18:10
Janet :
Wauw wat een belevenis al in 1 dag super leuk om jullie avonturen te lezen. Wens jullie allemaal een fijne 2 weken toe. Ik kijk uit naar jullie volgende schrijven.
Liefs Janet -
18 Juli 2016 - 18:13
Bort En Ria:
Hoi kanjers,
Wat fijn om dit verslag te lezen, wij wensen jullie een fijne tijd toe met elkaar
en heel veel plezier.Maak er wat moois van met elkaar .
We zien uit naar het volgende blog
Liefs van ons -
18 Juli 2016 - 21:38
Lidy (moeder V. Marieke):
Wat goed om te lezen dat jullie eerste dagen zo fijn verlopen zijn en dat jullie al een (h)echte groep beginnen te worden. Heel veel plezier gewenst daar, en we kijken weer uit naar jullie vilgende blog. -
18 Juli 2016 - 21:41
Japien Reininga:
Fijn dat jullie veilig zijn aangekomen Ik ben de oma van Michel mijn man en ik wensen jullie een fijne tijd maar ook een gezegende tijd toe daar in Moldavie liefs van ons -
18 Juli 2016 - 21:55
Nelly:
Fijn om te horen dat het goed met jullie gaat. Veel plezier in Moldova! -
18 Juli 2016 - 22:09
Carla Ganzevoort(jeugdouderling Trinitas):
Meiden, wat een ervaring zeg! Fijn dat jullie zo enthousiast en gastvrij zijn ontvangen. Heel veel succes met jullie eerste werkzaamheden. Hartelijke groet, Carla Ganzevoort -
18 Juli 2016 - 22:11
Dick En Annelies:
Hey, wat fijn dat jullie het daar zo leuk hebben en zo gastvrij ontvangen zijn. Heel veel plezier met elkaar en een fijne tijd. Leuk om jullie verslag te lezen!We kijken uit naar de volgende verhalen. -
19 Juli 2016 - 06:59
Jannie Meijer:
Fijn dat jullie goed zijn aangekomen, dat jullie zo gastvrij zijn ontvangen. Ik wens jullie een zinvolle tijd in Moldavië. -
19 Juli 2016 - 07:18
Anita En Roy:
Wat leuk om van jullie te horen. Wat een belevenissen. Fijn om te horen dat alles goed gaat. We zien uit naar jullie verhalen. Veel plezier en succes allemaal :) -
19 Juli 2016 - 07:19
Petra Bosma:
Fijn om te lezen dat jullie goed zijn aangekomen en gastvrij zijn ontvangen!
Ik wens jullie een hele mooie, bijzondere en waardevolle tijd daar toe en ben benieuwd naar de volgende verslagen!
Veel plezier!
Groetjes Peta -
19 Juli 2016 - 11:27
Rokinka:
Fijn, dit blog, en goed om te lezen dat jullie allemaal heelhuids zijn aangekomen en dat de ontvangst zo hartelijk is! Hopelijk lezen we gauw meer! -
19 Juli 2016 - 20:14
Willem:
Leuk om iets over jullie belevenissen te lezen. En fijn dat het allemaal goed gaat.
Veel plezier en maak er iets moois van!
Groetjes, Willem -
20 Juli 2016 - 09:20
Trienke De Vries:
Sjoukje buurvrouw is trots op jou en de andere meiden gr. uit heerenveen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
